„I twoje dłonie sieją między nami dal”. Julian Przyboś „Wieczór” Kiedy blokada trwa A umysł odkłada sprawność na później Powstaje czarny kot dreszczy Które pełzają po plecach koliście Puszysta sierść gromadzi ładunki Podnosi temperaturę I oprócz zwierzęcych odnośników Nie ma niczego Brak chłodu i porozumienia stron Codzienności zwarcia Dlatego jutro rano pójdę. 15-09-1998 Le Souvenir avec le Crepuscule   Wspomnienia ze Zmierzchem Nadchodzą codziennie. Wcześniej lub później, ale zawsze... Siedząc w wiklinie Szeleszczę tytoniem smakując brandy I widzę: Jak wznosisz bariery, Okłamujesz siebie, Łączysz prawo i obowiązek, Uczysz mnie goryczy, Wydatkujesz energię... Takie są te dni - Nieważne czy latem czy zimą. One są: Wspomnienie ze Zmierzchem. 5.09.1997 „Le Souvenir avec le Crepuscule” - P. Verlaine WOJOWNIK   Jestem ostatni z wodzów nieświata Ostatnim z bogów zapomnianych Ale mogę otworzyć wszystkie bramy Bo nie jestem zagubionym. Jako przyjaciel człowieka Nie obawiam się piekła Mimo że ma grubsze ściany niż się wam wydaje. Widzę miecz stworzony przez Nadzieję zastępów stojących za mną Rozgorączkowanych z Twej winy. To mnie nie obchodzi - ja ocalam Światy od ludzkich snów Które spełniają się o świcie Nocą , kiedy śpisz , nic nie robię Wycofuję się bo w nocy nie ma światła... A teraz otwieram ostatnią bramę: Bramę cudzej krwi Za nią oddech oceanu zielonych źrenic Szykuje się ostateczna rozprawa Rozkazy załamują się na pancerzach Schodzę po schodach Pierwszy... 16.05.1995 Poesis mania AD.1997   Czasy już inne, a Homerzy już nie ci Co kiedyś wojów opisywali swym tchnieniem... Dziś szacunku nikomu, nawet kobiecie; Wróżba dawna teraz staje się spełnieniem.   Kolejny kamień czas włożyć na mogiłę; I tak ciągle - jak Syzyf, bez końca. Bez poezji wszystko już, świecie straciłeś. Zamilkł też Chrystus - obrońca...   Być może tak właśnie chciał los, Iż Blake’i, Puszkiny, Miłosze Straciwszy swój ezoteryczny głos Mówią: „Bez zapłaty nie ogłoszę”.   Ten Szatan, ten Belial ogromny jak milion Małych groszy zbitych w wielkie cielsko - Nie zwycięży Go nawet Tuwimów trylion - Przeżuwa już świat na papkę, na zielsko.   Czy jest jakaś nadzieja skoro Jezus Milczy? Podobno kantowski cudny imperatyw Ma tak moralnie niedościgniony mus Ze bez niego brak innych prerogatyw?   Boga więc nie słuchają, o prawie świeckim, Moralnym nikt nie wie. Przyjdzie poetom Zginąć (może z bohaterstwem greckim?) Lub w fotelu zasnąć z fajką i gazetą. 22-08-1997