Wiara moja wciaz nie owocuje cudem. Moze zbyt malo wyrzeczen. Z pomoca przychodzi mi prasa religijna, gdzie wiele jest propozycji usprawnien mojego sprzetu. Wiele tez znajduje rad w jaki sposob zintensyfikowac i zwielokrotnic, abym juz bez pudla mogl zlapac za piety absolut, wtedy jeden rozblysk swiatla wystarczy by bity ulozyly sie w obraz zbawienia klikacza. Jednak zycie mija i nic sie nie dzieje, obietnica sie nie spelnia a narastajacy niepokoj grozi niewiara

W obliczu kryzysu wiary, wklikuje sie szybko na IRC albo nawet Chata, a wtedy swiadomosc wspolnoty dodaje mi otuchy. Oto tysiace takich jak ja istot bez domu, tkwi gdzies w mroku, wpatrujac sie tesknie w swiatlo i z radosnymi "ja cie wy...[cenzura niewiernych] z kanalu" poszukuje swojego szczescia. Te wspolne spiewy reguluja cisnienie i uspakajaja wydzielanie sokow trawiennych. Doznaje pocieszenia, odzyskuje wiare. Moge spoczac spokojnie do snu kolysany mruczeniem miedzianego przewodu w scianie, mojej mistycznej pepowiny. Drugpa Kunlej spiewal: "spojrzcie na tysiace malych i tysiace duzych stworzen wszystkie podazaja do miasta smierci" czyli, ze kiedys ktos z kodu binarnego wyjmie wszystkie jedynki.