Dlaczego "Mandala" ("imago mundi")? Powiesc spontanicznie, nieswiadomie dla samego autora, w trakcie swego powstawania, przybrala taka strukture. Pierwotnie nie byla to struktura wyrazista, dopiero uswiadomienie sobie tego faktu pozwolilo nadac jej aktualnie taka wlasnie forme.

    Ponizsze pochodzi od: Jerzy Slawomir Wasilewski "Podroze do piekiel" (LSW Warszawa 1985):

    Antropolog, Andrzej Wiercinski, definiuje to pojecie w sposob nastepujacy:

1. Mandala jest odwzorowaniem struktury archetypu Gory Kosmicznej na plaszczyznie w astrobiologicznym systemie wierzeniowym. Reprezentuje ona model swiata i czlowieka wyrazony w kodzie ikoniczno-numerycznym o symetrii koncentrycznej. Przyjecie symetrii koncentrycznej umozIiwia odzwierciedlenie dynamicznej i informacyjnej zasady przeksztalcania Absolutnej Jednosci, jako organizujacego jadra, w pary biegunowych przeciwienstw, ktore z kolei tworza uniwersalny system punktow kardynalnych pola sil, uruchamiajacego przestrzenno-czasowy porzadek zrytmizowanych powtorzen procesow kosmicznych, klimatyczno-pogodowych, biosferycznych, spolecznych i psychicznych, wzajemnie z soba zsynchronizowanych.
   Glownym czynnikiem organizujacym ikoniczno-numeryczna strukture mandali w sensie ideo-archetypowym jest dynamizm zjawisk firmamentu niebieskiego o koncentrycznym porzadku, ktory nalozony na zyciowa powierzchnie Ziemi, powoduje 4-fazowa cyklicznosc wystepujacych na niej procesow. W mandale jako imago mundi bywaja wiec wprowadzane tresci astronomiczne i kosmogoniczne.
   


2. Z kolei mandala jako imago hominis zawierac moze tresci antropogoniczne i etnogenetyczne, a w szczegolnosci odnoszace sie do rozwoju obejmujacego zarowno indywidualizacje, jak i indywiduacje. Jak wiadomo, pierwszy z tych procesow jest funkcja spoleczno-kulturowego wychowania i ksztalcenia, co prowadzi do wytworzenia osobowosci (Persony) przez nalozenie stereotypowych norm spoleczno-kulturowych na normy wrodzone, zas drugi z nich zachodzi pod naciskiem oddzialywan deprywacyjnych danego systemu inicjacji astrobiologicznej religii. System ten siega swymi poczatkami szamanizmu okresu paleolitu gornego.
   


3. Mandala moze tez pelnic role instrumentum gnosis, wspomagajacego w drodze medytacji i kontemplacji zachodzenie procesu indywiduacji. Jest to mozliwe z uwagi na archetypowa czesc struktury mandali zanurzonej w polu podswiadomosci i obrazujacej stereotypowa gre osrodkow napedowych (emocyjnych). Swiadczy o tym spontaniczne ujawnianie sie mandalicznych zobrazowan (ktore w ujeciu przestrzennym sa Gora Kosmiczna) w glebiej siegajacych marzeniach sennych, w stanach psychopatycznych badz ekstatyczno-wizyjnych, wystepujacych wskutek zastosowania technik deprywacyjnych, wspomaganych halucynogenem.
   

Wywiad z autorem powiesci na nastepnej stronie